Kör Dağın Masalı Şiiri - Mustafa Seyfi 2

i.

göğün memelerine yapışmıştı
yarım kanat bir yarasa yavrusu,
ışıl ışıl emiyordu
güneşin kahverengi ışıklarını.
bir vapur geçiyordu;
düdüksüz.
bir lisan ölüyordu;
küfürsüz.
bir çocuk büyüyordu;
gömleği ütüsüz.
uçurmuyordu sımsıkı sarıldığı
bulut sansürlü uçurtmayı;
belki gökyüzü, onu
ve uçurtmasını yutardı,
korkuyordu.

ii.

erkekler yaşlanıyor,
kadınlar saçlarını boyuyordu.
telefonlara gömmüştü herkes
yetmiş yıla sığmaz betonarme meraklarını.
haykırdım, dedim ki:
“tanrım,
keşke ben de kör olsaydım!”
yüzlerinden akmayan tebessümler
emojilerden sarkıyordu dal budak.
azrail komada satranç oynadı;
varoluş sancısı için artık
sartre’dan başka şeyler de şarttı.

iii.

ağaçları kırçıl,
ihtiyar bir dağ görmüştüm,
zamanın cahili kalmak için
kör kalmıştı kerpiç takvimlere.
bereket
dağların ardında da dağlar vardı,
halbuki bir tek bana yeşilçam bu hasret.
briyantinli kafasını yıkadı mı
aynadan tel tel
ayhan ışık’lar dökülürdü.
gülümserdi,
otuz iki tepe implant.
mezar taşları ile zar atardı
ve ölümsüzdü,
bütün dağlar gibi
ölümsüz ve doğumsuz.

iv.

ah ben de kör olsaydım

Mustafa Seyfi 2
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 14:17:00