yol dediğin anıların yansıdığı bir aynadır dostum,
köprüler ki özlemle taş taş örülmüş.
öfken bir kibrit, yakar geçmişi,
sakın dokunma, o eski sıratlara.
her dokunuşta kalbimiz kırılır, kanar yaralarımız.
kalırız rüzgârda savrulan yapraklar gibi.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
