köprülerim yıkılmış benden habersiz,
sulama kanallarım tıkanmış yıkıntılarla,
kuşlarım, memnuniyetsiz dallara konmuş,
kayıp şehirlerde kaybolmuş özdeşim figürlerim,
acaba nerde…
hangi görünmez kopuşlara giriftar olmuş…
yalnızlık ne kahpe,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
anlamlı güçlü mesajları ile etkin bir dil...
saygılarımla kutluyorum...
selamlıyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta