Konuşunca bir şeyler ters gidiyor ve içinden çıkılmaz bir hale geliyor. Mesala yalan söyleme ihtiyacı duyuyor insan. Ben susmayı tercih ediyorum, kendimce en doğrusunu ve en güzelini yapıyorum. Muhatab olmak zorunda olduğum insanların suratına, sanki karşımda bir duvar varmış gibi bakıyorum. Canımı sıkıyor yaşadıklarım, düşüncelerim derine itiyor beni. Anılarım üstüme çöküyor, piç olmuş, kullanılmış duygularımla başbaşa kalıyorum her gece, uykumu sikiyorlar. Zindan oluyor bana her yer, bulutlardan tutunup dünyayı izliyorum, küfür yağdırıyorum durmadan.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta