Kömürden Yazı Şiiri - Hüseyin Baki Saygılı

Neye içerlendiğimi bilmediğim bir küskünlük var içimde,
Sanki nerede yoksam eksik, nerede varsam fazla gibiyim.
Kendi gölgeme bile dar gelirim de bazen,
Sığamam kabıma, bin mayın olur patlarım işte.

Essede başımda Karahisar’ın meltem rüzgarı,
Bulamadım içimde bir zerre sıla asârı.
Alnıma yazılan yazı değil kömür karası,
Nedir acep bu handa huzur bulmanın kirası?

Yanmayan yangınlarda yanar yüreğim,
Buzdan odalara hapsolur benliğim.
Çare baş ucumda sabahlasa, yine çaresizim,
Huzuru bulsam da garibim, veremem kirasını.