Kömür Gözlü Kara Çocuk Şiiri - Genc Devr ...

Kömür gözlü kara çocuk;
Doğunun sınır kentinde dünyaya geldi,kara çocuk...
Doğumu güç,çocukluğu güç,hayatı güç....
Zar zor dünyaya açtı kara gözlerini,yaşaması mucizeydi...Ümitlerin kesildiği bir anda şaşırttı herkesi..
Yaşadığı kömür gözlü çocuk...Hayata inat!

Onun için hiçbirşey kolay olmadı hayatta.6 kardeştiler.Okumak istiyordu...Kaybolup gitmeyecekti,hayalleri vardı..
Çalıştı,durmadan çalıştı kömür gözlü çocuk,çocukluğunu yaşayamadan büyüdü...
Uzun boylu,esmer,kömür gözlü yakışıklı bir genç oldu.Etrafındaki kızların dikkatini çekiyordu artık.İlgi odağı olmuştu.Ama o görmezden geldi herkesi,yalan bir sevgi istemiyordu çünkü...
Sevmek,sevilmek 'aşkı' o muhteşem duyguyu iliklerine kadar hissedip yaşamak istiyordu..Bu yüzden kimseye açmadı kalbinin kapılarını..
Zaman çok hızlı akıp geçiyordu.Okulu bitmişti kömür gözlü çocuğun ama mutlu değildi,hakkının yenilmesini kaldıramıyordu.Sonra vazgeçti mesleğinden...Yazdı durmadan yazdı..
Yaşadığı ne varsa acı tatlı..Hırçınlığını,sevgisini,gözyaşlarını döktü beyaz kağıtlara...
Mutluydu artık,yazmak en büyük 'aşkı' olmuştu..Kalemin kağıtla buluşması huzur veriyordu ona..
Yıllar geçti,kömür gözlü çocuk hiç değişmedi...
Ne hayallerinden vazgeçti ne de masumluğunu yitirdi...

Masumluğunu kaybetmeden,
Her zaman mutlu olman dileğiyle Kömür Gözlü ÇOCUK!