Aylardan Aralık’tı, günlerden Cumartesi
Güneşli güzel bir gün, doksan üçtü senesi.
Samsun – Sivas arası trenlerin birinde
Oturdum koltuğuma rahatım pek yerinde.
Tren raylar üstünde yağ gibi akıyordu
Üç beş yolcu camlardan etrafa bakıyordu.
Geçiyorduk süratle ova bayır aşarak
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta