Bu aralar koltukta yaşıyorum
Bazen küçük geliyor benliğime koltuğum
Yastıklarım kabarmış kumaşım kadife
Kimi zamanda bedenim küçülüyor
Avuçlarımdan kanıyor bir kişilik sizceli bizceli
Beşik gibi atıyor damarlarımdan sensizleri
Garabet içinde bir elimde sigaram
Diğer elimden kitap okuyor
Yakıyorum bir güzel mavi dudaklarını
Geceye doğru ilerleyen
Ağzımda yanar lav kokulu hatırlayışlarım
geçmiyor bir türlü kafa patlatışlarım
çekiliyor bedenimden aydınlık
sevemiyorum
100 gözlü de yüzüm
koltuğumun yüzü gibi
Her baktığımda değişiyor
sevemiyorum
Turgut S. Sinan
Kayıt Tarihi : 8.3.2017 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!