Bilirmisin göz yaşının insanın içine akabileceğini
Gülerken aslında ağlandığını
İçinde ki öfke yanardağ misali iken
Öfkenin neşeye dönüşmesini
Düşmek için yaprağı oynatan yel yeterken
Bir çınar gibi toprağa sımsıkı tutunup ayakta kalmayı
Bir çocuk kadar muhtaçken
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta