Kolay Değil Şiiri - Şevket Coşkun

Sıraya koydular seni ana
Sıraya konasıcalar,
Konasıcalar.
Biri daha gelmediğini söylüyor
Biri geçtiğini sıranın.
Canın,
Saçını süpürge yapıp
Büyüttüğün evlatların.

Eğiyorum başımı
Pusuyorum,
Susuyorum.
Gözyaşlarım damlıyor avucuma
Yanağımdan süzülerek
Ateş gibi
Elime düşen göz yaşım
Elimi değil
Yüreğimi yakıyor.

Seni hayalediyorum ana
Kilim tezgahının yanında
İşlediğin nakışları seyrediyorum
Her birine bir isim koyduğun
'Sığır sidiği-Tazı kuyruğu-deli kıvrım
Dizinin dibin de oturarak.

Ocakta yanan ateşin başında
Anlattığın 'köseler' masalını dinliyorum
Minik ellerimi avuçlarına alıp
Tırnaklarımı kesişini
Öğrettiğin alfabenin ilk harflerini
Bayramlarda elime yaktığın kınayı
Sabahın alaca karanlığında
Pişirdiğin 'pişinin' *
Yağ bıcırtılarıyla uyanışımı...

Beni affet demiyorum sana ana
Bu şiiri yazıyorum
Utana utana
Bu günah affedilecek türden deyil
Köpeklere maskara yaptık kurdu
Kolay değil.

*(anadolu da hamuru tavada yağda kızartarak yapılan yiyecek)

Şevket Coşkun
14.01.2003-İçerenköy