Kokunun Teolojisi Şiiri - Yorumlar

Kemter Abdal
237

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

I.
İnsan, doğduğunda bir koku bırakır; toprak onu bu kokudan tanır.
Sonra bütün hayat, o kokuyu başkasına çevirmek için harcanır:
parfüm—kendi kokunun üstüne sürülen maske,
dua—kokunun göğe yazılan açıklaması.
İkisi de aynı şeyi ister: kim olduğumu affet.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta