Kokun sinmiş genzime her soluk alışım-da içimdesin. Sıcaklığından mahrum şimdi bedenim. Üşüyorum yüreğimdeki yangına rağmen. Susar gibi, çaysar gibi sensiyorum şim-di.
Yokluğun kuraklık gibi, Kızgın kumlarla doldu sanki varlığında sevdayla bakan gözlerim. Ve çorak vadiye döndü çiselediğin topraklarım. Ve ben bıraktığın yerdeyim. Ayrılığın gölgesin-de, bir muştunun yaralı gövdesinde gözüm uzaklarda aklım sende ne arzu kaldı bedenimde ne tutku düşlerimde. Senden ayrı düşeli; Şimdi sadece acı bekleyişi kaldı vuslatın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta