Bilmem nasıl sığar mezara yürek?
Nasıl toprak olur,ne vakit çürür?
De ki; kutsal,kutsal olması gerek!
O yürekle insan, Rahman`a yürür.
Bilmem nasıl sığar mezara yürek?
Umut, hayal kalmaz, bedenle erir
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bilinir, evet... Ama 'unutkandır' insan... En çok bildiğini bile unutur... Bunda, 'ölümün zamanını bilememenin de' etkisi vardır elbet...
'Ölümü yakıştıramaz insan...' Hangi yaşta olursa olsun, her ölüm erkendir... Çünkü 'tüm isteklerini gerçekleştirip, artık ölebilirim' diyen görülmemiştir...
Her zamanki gibiydi, güzeldi şiir.. Kutlarım Hatice Hanım..
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta