KOCA BİR HAYAT
Daha ne kadar yaşarım bilmem,
Ama yaşadığım hayat kocamandır benim.
İflah olmaz hatalarla kocattım ben onu,
Doymak bilmez aç yanlarımla!..
Diplerde sessiz, nefessiz kalarak,
Zirvelerde başım dönerek,
Döven hayvanı gibi döne döne kocattım ben onu.
Amansız yaralar aldım dosttan, düşmandan,
Bazen merhem oldum çaresiz yaralara,
Lokmandan, tabipten medet ummadan,
Ama ille de aşkla kocattım ben onu.
Dikine dikine, hep önüme bakarak,
Arada ardıma kaçamak bakışlar atarak,
Bir o yana bir bu yana yatıp, savrularak,
Lakin unuta unuta kocattım ben onu.
Bazen azalıp, bazen çoğalarak,
Bazen yitip, bazen bularak kendimi,
Bazen kul, bazen asi!..
Gelmişine geçmişine,
Nalına, mıhına…
Söve söve kocattım ben onu.
Hüseyin UYSAL / 14.06.2015
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!