Mehmed'imin,zamanla yarıştığı,
Dağ ile taşı,kulaklarda çınlattığı,
Dilde dolaşan,kınalı kuzularıydı,
Kitaplar dolusu,koçyiğidin analarıydı...
Etten kale örüldü,vermedi geçitini,
Yedi düvel,yeterince aldı dersini,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta