Sosyal medyayı kollar, klavye tetikçisi
Mantar gibi kokuşmuş, beyninin her hücresi
Zehir saçar her zamân, sözlerinin cümlesi
İpotekli aklıyla, arar kendi dengini
Akil insan rolünde, kendisini tanıtır
İçindeki nefreti, efsûnlayıp yansıtır
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta