Yüz yüze gelince
beyaz adam
kalakaldı olduğu yerde…
Cesurdu oysa
kovalarken onu tepelerde.
Bol mermili silahıyla
atını üstünde ki
cesaret nerde?
Kaldı! Olduğu yerde,
bir cesur yüz gördü
karşısında.
Koyu bir ten,biraz çizgili,
dimdik uran bir baş,
tüylerle bezeli.
ve bir yürek gördü:.
Serveti
ayağını güçlendiren
kösele papuçları,
birkaç ok,
bir emanet tılsım gibi
ona uzattığı
barış çubuğu…
Ve O! bir Kızılderili
gücünü yitirmemiş
yaralı parmakları,
bir yürek ki
koca bir dünya,
bir yürek ki en cesur
bir insan ki herkes gibi
ince, ince düşünceli…
Kayıt Tarihi : 11.9.2006 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hepimiz biraz kızılderiliyiz, ama hatırlarım da kültür şoku etkisi ile filmler de kovboy olup kızılderili avlayanların yanın da yer alırdım..sonra baktım ki aslın da ben de kızılderiliymişim.güzel ve mesajı anlayana çok şey anlatan dizelerinize selam olsun Nurcan kardeş.sevgiler selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)