|~“Di yeter Erdal hadi! ”
“Di yeter da(h) a! ”
Zavallı kadıncağız bu şekilde var gücü ile bağırdıkça bizler hayallerimizle oluşturduğumuz erotik görüntüler karşısında kıkırdayıp duruyorduk.~
Evimizin hemen bitişiğindeki bahçe duvarlarını bizim bahçemizin arka duvarından yararlanarak tamamlayabilmiş dört kişilik göçmen bir ailenin inanılmaz öyküsünü dinlemeye hazır mısınız?
Aralarında mektep medrese görmüş tek bir kişinin bulunmadığı bir aileydiler.
İki delikanlı ve anneleri, yani evde üç kişi genetik bir sorun nedeni ile peltek olduklarından konuştukları son derece zor anlaşılıyor, babaları ise bu anlaşılmaz cümleleri ezberlediğinden ailesi ile anlaşabilme zorluğu çekmiyor, kelimenin tam anlamı ile bu garip dört kişi yuvarlanıp gidebilmeye gayret ediyorlardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta