Kızılbaş Olmak Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

KIZILBAŞ AHLÂK RİSALESİ

Eksiğimle kusurumla hatamla ben bir kulum
Böyle bir kulun diliyle, bir canın nefesiyle…

Eline, beline, diline sahip ol,
koymadığını alma,
görmediğini söyleme, incinsen de incitme;
döktüğünü doldur,
ağlattığını güldür,
yıktığını yap!

Yanlış söz söyleme,
yanlış yatakta uyuma,
yanlış eşikten girme,
elini yanlış cebe atma.

Mazluma zulmeden köpektir
Eksiğini kusurunu hatasını görmeyen köpektir
Maddi manevi zarar veren köpektir
Döktüğünü doldurmayan köpektir
Ağlattığını güldürmeyen köpektir
Yıktığını yapmayan köpektir
Köpeklikten arınmış,
Ve biz,
O tarîkatın
İnsana ermiş,
Kızılbaş olmuş
Kul’larıyız.

1. GİRİŞ: Ahlâkı Olmayanın Dini Olmaz

Biz, secdeyi alnımıza değil, yüreğimize taşırız.
Çünkü ne kadar eğildiğin değil,
neye eğildiğindir mühim olan.

İman, sadece itikatla olmaz;

ahlâkla tamam olur.
Ahlâk; hak yememek,
can incitmemek,
rıza gözetmek ve sevgide sebat etmektir.
Bizim ahlâkımız sadece insan için değil;
kedi köpek, taş için, kuş için, ot için de geçerlidir.
Biz, neyi seviyorsak ona zarar vermeyiz.
Ve biliriz:
Ahlâkı olmayanın secdesi şirk,
zikri zulümdür.

2. KÖPEKTEN İNSANA: Fark Etmenin Ahlâkı

Bilmemek suç değil;
fark ettiğin hâlde susmak,
görmezden gelmek;
işte zulüm odur.

Hayvan masumdur çünkü şuursuzdur.
İnsan, masum değildir çünkü bilir.
Bilmek sorumluluk doğurur.
Zarar verdiğini fark ettiğin anda artık
ya zalimsin ya da eren.
Bizim yolumuz,
fark edenin utanması,
utananın arınması,
arınanın ikrar vermesidir.

3. RIZALIK MEDENİYETİ

Rızasız hiçbir aşk, ibadet sayılmaz.
Rızasız hiçbir lokma, helâl olmaz.
Rızasızlıkla alınan her şey, haramdır.

Biz bir rızalık halkasıyız.
El ele, göz göze, gönül gönüle kurulmuş
bir medeniyetin evlâtlarıyız.
Her kazancımızda yetimin hakkı vardır.
Her sevgide gönül izni gerekir.
Bizde mülkiyet değil, emanet esastır.
Her şey cana aittir, hiçbir şey kişinin değildir.

4. ZARAR VE TAZMİN: Kuldan Rıza, Yaradan’dan Af

Af dileyen çoktur, ama
helâllik isteyen az.
Allah affeder ama kul affetmedikçe
ahiret hesabı durur.

Zarar yalnızca para, mal değildir.
Bir sözle kırarsın, bir susuşla yok edersin.
Geri dönüp:
“Can, fark ettim.
Seni incittim.
Ne olur gönlünü alayım.”
diyebilmek,
tarîkatın en yüce makamıdır.
Rızasını almadan,
tövbeni tamam edemezsin.
Hak sahibinden helâllik almadan,
Allah’a döndüğünü sanma.

5. NEFSİN AHLÂKI: Kendini Bilmeyen, Canı Bilmez

Herkes kendini kurtarıcı sanır;
ama önce kendinden kurtulman gerekir.

Nefsini bilmiyorsan, kimseyi tanıyamazsın.
Kibirle bakan, sadece başkalarının günahını görür.
Kızılbaş ahlâkı önce kendini yargılamak,
kendini tanımak,
kendini aşmaktır.
Nefsinden soyunmayan, derviş olamaz.

6. CEM AHLÂKI: Sözde Değil, Özde Birlik

Aynı lokmayı bölüşmeyenle aynı yolda yürünmez.
Lokma, ahlâkın testidir.

Cem sadece diz dize oturmak değil,
haksızlığa karşı aynı acıyı duymaktır.
Cem; birinin yüreği yanarken, diğerinin susmamasıdır.
Kızılbaş ahlâkı, dayanışmadır, emektir, adalettir.
Dik başlı değil, dik duruşludur.

7. SON SÖZ: Kızılbaş Ahlâkı Din Değil, Direniştir

Bu yol, Allah’a değil;
Allah adına kurulan zulme karşıdır.
Bu yol, secdeden çok dik duruş ister.

Kızılbaş olmak, bir mezhep değil,
bir ahlâk devrimidir.
Bu yol;

Şekle değil, öz’e bakar.

Kural değil, rıza arar.

Cennet değil, vicdan peşindedir.

Kızılbaş,
kendi gölgesine bile hesap veren,
suskun kalınca utanandır.

Ve ben,
işte o ahlâkla yaşar,
o ahlâkla ölmek isterim.

Eksiği kusuru hatası olan bir kulum
Kalemimden, rızalık ve vicdan yurduna çağrıdır bu.