Kızılbaş Medeniyeti

Rızalık Medeniyeti

Benim kaleminden bir nefes

Eline, beline, diline sahip ol,
koymadığını alma,
görmediğini söyleme, incinsen de incitme;
döktüğünü doldur,
ağlattığını güldür,
yıktığını yap!

Yanlış söz söyleme,
yanlış yatakta uyuma,
yanlış eşikten girme,
elini yanlış cebe atma.

Biz
Ne şeriatın kırbacıyız
Ne yasa kitabının kuru harfi.
Biz
Gönülde yazılı bir hukukla yaşarız:
Rızalık Medeniyeti.

Rızasız lokma haramdır bize,
Gönülsüz bakıştan hicap duyarız.
Bir can bize “eyvah” dediyse
Sabaha kadar uykumuz haram olur.

Rızalık;
Ne korkuyla alınan bir suskunluktur,
Ne de zorlukla çekilen bir razılıktır.
Rızalık,
Gönlün güle oynaya verdiği izindir.
Gözün gülerek "evet" deyişidir,
Yüreğin “tamam” deyişidir.

Bizim soframızda rıza yoksa,
Aş olmaz.
Bizim muhabbetimizde rıza yoksa,
Söz geçmez.
Bizde gönül kıran,
Kabe yıkmış sayılır.

Biz rızaya talibiz,
Mezhep değil, meşrep değil, makam değil:
Rıza isteriz.

Çünkü biliriz ki:
Kul hakkı, sadece hırsızlıkla olmaz.
Bir bakışla kırarsın,
Bir sözle yıkarsın,
Bir susuşla yok edersin.

Ve her kırığın hesabı,
Bu dünyada rızayla kapanır,
Öbür dünyada cezayla...

Rızalık medeniyeti,
Babasına kızıp annesini ağlatmayan çocuğun elidir.
Komşunun kapısına gölge düşürmeyen ağacın dalıdır.
Her kazancında bir yetim payı arayan yüreğin malıdır.

Rızalık;
Her aşkın meşru,
Her sözün mesul,
Her adımın mesul olduğu
gizli bir tarîkattır.

Ve biz,
O tarîkatın
Mazluma zulmeden köpektir
Eksiğini kusurunu hatasını görmeyen köpektir
Maddi manevi zarar veren köpektir
Döktüğünü doldurmayan köpektir
Ağlattığını güldürmeyen köpektir
Yıktığını yapmayan köpektir
Köpeklikten arınmış,
İnsana ermiş,
Kızılbaş olmuş
Kul’larıyız.