Yezid oğlan bize “Kızılbaş” dedi,
Bilmez ki, kızıllığımız zulmün utancıdır.
Kanımız Kerbela’dan akar,
Boynumuz eğilmez, kılıcımız pas tutmaz.
Biz ateşin çocuklarıyız,
Yakmazsak yanmaz bu dünya.
Senin adın karanlıkla anılırken,
Bizim adımız ışıkla çoğalır.
Alnımızda ay ışığı var,
Gölgesinde yedi iklim, dört kapı…
Sen kendi karanlığında boğul,
Biz ışığımızı hiç söndürmeyeceğiz
Kayıt Tarihi : 16.8.2025 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!