Eşsiz guruplarda yalnızlık mı kaderim ya Rab!
Açılsın ardına kadar âlicenab ol bab
Doğsun lacivert geceme gündüz eylesin gecemi âfitâb
Şemine pervâne olmuşum, düştüm bîtâb.
Kızıl guruplardan şeb-i laciverde kanat çırparken yalnızlığım
Aynı manzaraya bakarak kaç hayâl kurdurdu yazdıklarım
Gülperi’yi arayıp duran Sümmâni gibi mısralarım
Çile doldururken buldum seni, yeşerdi umutlarım
Yalnızlık duvarlarıma gedikler açtı şahin topların
Çıkardın hücremden baharına kavuştum
Ne oldu da birden şitayı çağırdı efkârın
Neden üşüyorum neden her taraf dört duvar?
Kayıt Tarihi : 14.8.2018 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!