yutmuşsa da bahtımı düşlerdeki son kuyu
vuslat için uzayan bir gölgedir efkârın
yıkardım ben âhımla tutsak eden uykuyu
ilk parçası olmasa uyanmak bir inkârın
alnımda bir heyelan! tek kâhin bu rüyâ ki
yeni baştan kurulan aynı kâbus ve cinnet
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
