BAHARA ÇEKİLEN NEFES GİBİ
Biz, uçurumun kıyısına kurulmuş
bir salıncağa binmişiz.
Ayağımızın altında deniz mavisi manzara,
içimizde hep kara bir korkuyla...
Ne ellerimizi bırakabildik
ne gözlerimizi açabildik.
Rüzgâr, saçlarımızdan
korkularımızı çözmeye çalışıyor;
derinlerdeki düğümler
göğsümüzde batıyor.
Salıncak her ileri gidişinde
bir anlığına gökyüzüne dokunuyoruz,
her geri dönüşte yine
kendi karanlığımıza çarpıyoruz.
Ve biliyoruz:
Ya bir gün bırakacağız ellerimizi
ya da bu salıncak bizi sonsuza dek
aynı korkunun kucağına sallayacak.
19/09/2025
01:59 #wahran
@demlenmisSiirler
(571)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 01:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!