Kıvırcık ali'ye Şiiri - Mertkan Özel

Bir türkü sustu bir sabah
Sazın teli dondu kaldı
Yolu yarım, sözü tamam
Bir yürek durdu dağ başında

Sesi yankıydı bu halkın
Yarasıydı, duasıydı
Ne söylediyse içten dedi
Giden bir değil, bin can gitti

Kıvırcık saçlı bir ozan
Her telinde ayrı isyan
Ne gönül kırdı, ne eğildi
Ama her sözü iz bıraktı zaman

“Gül tükendi, ben tükendim”
Dedi ya bir kere…
Meğer bir veda varmış içinde
Saklamış, derin bir nefeste

Yoksulun yanındaydı hep
Ne devletten, ne kalabalıktan
Bir halk için çaldı hep
Bir anne duasında,
bir yârin gözyaşında

Şimdi yok
ama sesi var hâlâ
Bir bağlama çalınsa uzaktan
Bil ki o’dur,
Kıvırcık Ali yeniden çalıyor
Bir dağ başında,
bir garip yürekte