Gene çaldı kapımı hüzünlü bir kış
Gene hapsoldum karların soğuk pençesine
Kemiklerim buz tuttu, ruhum paramparça bu sayfalarda
Nedensiz bir keder batırdı parıldamayan güneşimi
Kuzeyden esen poyraz söndürdü gözümün naif ferini
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta