Kıskanır mı insan, kıskanıyorsun işte!
Ağaçların koynunda barınan kuşların sesiyle,
Sabahın serinliğinde meltem okşuyor toprağı.
Döktüğün su buluşuyor da DNA sıyla.
Dokunuyor dokunamadığına,koklayamadığına
Kıskanır mı insan ,kıskanıyorsun işte!
Bir solucan çıkıyor toprağın üstünde ,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta