Dilim yırtılan yıldızların miracında
Kefenime kundakladım süt çiçeklerini
Çarpılmış ruhların eline dokunamam
Bir kum tanesi çekti bütün suyumu
Ölümü sindi üstüne emzirdiğim çakalların
Deniz fenerlerin de kırdım sapanlarımı
Tövbenin kütüğünde günahımın başı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
