Çıkışı olmayan bir tünelde gökyüzüne bakıyorum,
Ümit azaldıkça koridorlar darlaşıyor,
İnsanların çaresizce kabullenişini görüyorum,
Delirmiş olmamalarına şaşırıyorum.
Epey oldu bu derde düşeli
Gecenin gündüzden uzun olduğunu farkedeli,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta