Kişilikli Olmak Şiiri - Gülay Özdemir

Kişilikli Olmak Bir Onurdur

Onur, giyilen bir elbise değildir;
çıplak vicdanın üstünde durur.
İnsana yakışan ağırlıktır,
taşınırsa asalettir,
bırakılırsa eksiklik.

İnsan kalabilmek için
ateşin en sessiz korunu geçirdim üzerime.
Yanmayı öğrendim,
kül olmadan dayanmayı.

Ömrüm yeterse
bu ağırlığı ölümle teslim ederim.
İçimi dışımdan saklayan
bir zırh değil bu;
nefsime karşı kuşandığım
ince bir edep gömleği.

Her omuza uymaz,
her yürek taşıyamaz.
Merhameti babamdan aldım,
sözsüz ama derin.
Vakarı annemden öğrendim,
dimdik dururken incitmemeyi.

Çocukken gördüm:
bazı doğrular sorulmaz, yaşanır.
İnsan ruhuna işleyen sanat,
söylenmeyeni öğretir.

Bir bakış, bir susuş
bin öğütten ağırdır.
Acı bile terbiye olur
yerini bildiğinde.

Kişilik;
kalabalıkta yükselmek değil,
yalnızken düşmemektir.
Onur ise,
insanın kendine eğilmediği
son duraktır.
21.12.2025
~ Gülay Özdemir ~