Kişi Değil Kitle Şiiri - Fuat Eriçok

ne lodos yaz taşıyor güneyden kirli ılık
ne poyraz üfürüyor yukardan soğuk soluk
fırtına tek tip artık.. ankara.. kara kılık
mevsim tek tür.. tesettür! kimse bakmasın alık

henüz keşfedilmedi rejimlere “kaymazlık”
kitlesel anlak balık.. kol gezmede aymazlık
ben görmedim kimsede düşüncede caymazlık
çoğunluk hâkim değil.. artık hükmeden “azlık”

alışırsınız derdi çankaya’nın şişmanı
alışamayan teğmen olmuş idi düşmanı
belki alışamadık belki de peşin kanı
söz ağızdan çıkınca hiç bırakmaz arkanı

bugün bir başka mîlat.. çankaya örtünecek
yaşamsal bir çekişme.. fikirler sürtünecek
kim diyorsa yalandır “kıyafet asıl gerçek”
ne her açıkbaş çağdaş.. ne her örtünen böcek

at gözlüğü yanıltır.. geniş bakmalı artık
peşin hükmü dogmayı çöpe atmalı artık
demokratik rozeti göğse takmalı artık
aşırıyı iterek putu yıkmalı artık

kim neye inanırsa inansın mahzuru ne?
en akıllı sen misin ki gidersin dikine?
ister sevsin new york’u.. ister gitsin pekin’e
sen karşıysan herkese, istediğin peki ne?

hem laik hem de dinci güvenmeli kendine
kimse baş eğmemeli başkasının zikrine
yargılamadan bir sor.. bir araştır fikri ne?
hemen yaftayı asma ne softa ne bekri’ne

kimi eğilmiş dîne.. dünyaya sırt veriyor
dudağında dualar seccadeyi seriyor
yaşam tercihi böyle.. elde tesbih eriyor
kendince huzur bulmuş, bu seni ne geriyor?

kimiyse inanmıyor dinlerin söylemine
kâfir deyip de geçme dinle bir, söylemi ne?
sana her anlatılan bakalım doğru mu, ne?
reddetmeden dönüp bak karşıtın eylemine

herkes dönsün ileri.. teklemeden gidelim
hatalara hataları eklemeden gidelim
uyanıklar bizleri keklemeden gidelim
gel kardeşim sen de gel.. beklemeden gidelim

bana selam ver yeter, tarikat sana kalsın
ağa neyime gerek, aşiret yana kalsın
gün ışısın gülelim, karanlık sona kalsın
sen sen ol, ben ise ben! hamâset dona kalsın

itişmeye ne gerek.. birlikte yaşamalı
kendimiz üleşelim el götürmeden malı
ülke büyük, verimli.. zekîce kullanmalı
“sivri” ve “katı” ya son.. akıl esnek olmalı

kişilere bağlılık en büyük eksiğimiz
ancak kurumlaşırsak kapanır gediğimiz
tek adam despot olur! işte bu dediğimiz
“ben” demesin hiç kimse.. “biz” olsun ereğimiz

“öteki” düşman değil.. dost diye görülmeli
peşin peşin reddetme sana uzanan eli
kendine hak gördüğün ona da verilmeli
hep tekerrür şart değil.. tarih de evrilmeli

mutlak bir doğru var mı, kim biliyor, söylesin
çok az şey biliyoruz.. inan sen de öylesin
kim diyorsa inanma “benim dediğim kesin! ”
zihni bundan dolayı karışıktır herkesin!

son sözüm “hayat kısa! ”.. sebep yaratma yasa
dayatmalar olmasın.. gerek kalmasın “kas” a
işte bitiriyorum üstüne basa basa
gelin kucaklaşalım.. tek lider anayasa!

(26 nisan ’07)