Kışa Sesleniş Şiiri - Nesrin Özdemir Sal ...

Kışın ayak sesleri duyuluyor,
Sonbaharın bu puslu günlerinden.
Zemherî ayazı beyazlar birikmiş yüreklerde.
Eller titrek, sıcak bir cep arıyor,
Dost eli gibi tutunacak kendine.
Ayağımın altında buzdan kaleler var,
Sanki hemen eriyecek...
Çaresiz bir gariplik içimde tütüyor,
Gözden çok uzakta.
Yoksul, yarı çıplak çocukların hüznü dört diyarda.
Matemini sürdüğüm gecelerde kışın ıssızlığı
Hüküm sürüyor yalnızlığa.
Sabahlar güneşe hasret, semâda.
Bulutların ardında bir giz,
Gülümsüyor derinden.
Üşütüyor içimi hafif hafif serinden.
Umudum saklı kışın sandığında,
Yeni baharlar gelecek,
Yeni hazanlardan sonra.
Kimsesiz kuşlar gibi hür gökyüzü.
Sarsın ruhumuzun kışını,
Isıtsın içimizi.