Kışa Girsede Mevsim,Sonunda Vuslat Var

Mevsim sonbahar olunca,matem havası.
Yasa bürünür alemi-cihan havzası.
Güller açmaz olur,gelirse kar havası.
Bülbüller susar,ötmez olur can sevdası.

Solsada güller,ötmesede şuh bülbüller.
Nasılsa ilkbaharla yeşerir filizler.
Sönmesin umutlar,ağlamasın bülbüller.
Kışa girsede mevsim,sonunda vuslat var.

Umutsuzluk bülbülün hiç harcı değildir.
Şakıyarak gönüllere merhem tarzıdır.
Gülü solsada,umutkar olmak zorudur.
Kışa girsede mevsim,sonunda hikmet var.

Güller bu dünyayı çevirir gülistana.
Dikenleriyle gönderir irem bağına.
Onlardan yayılır binbir ıtır evrene.
Kışa girsede mevsim,sonunda umut var.

Gönül bahçesinin bülbülleri öter.
Öterde yüreğimde maneviyat artar.
Umutsuzluğa düşen beni od'a atar
Kışa girsede mevsim,sonunda bahar var.