Hayatımda kendimden bile çok sevdim seni
Elimden geleni yaptım fazlasıyla ama yetmedi
Her zaman gözün yüksekteydi
Her acı dün gibi, gün gibi
Kalbin taştan.
Gitmeliydim baştan.
Yıkmaya gücüm yetmedi.
Suçluydum ben de senin gibi.
Kalmadı rengim, değerim, soldum ben
Bahardım ilk, karardım, kışa döndüm ben
Sabır bu değil, bekle bekle taşa döndüm ben
Dengeli değil ruh halim, bıktım her gün ölmekten.
Kayıt Tarihi : 18.8.2025 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!