mevsimsiz bir duman tütüyor dudaklarımda
tenimde ısınıyor
rüzgarın savurduğu ıslıklar
sabahımı doyururdu kuş sesleri
oysa şimdi sis ve duman perdesinde.
yapraklar kar altında.
sızlıyor yüreğim:
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




fakat bir parça tepreniyor tabloda
sormayın nereye kaçışır bu at.
bir kişner ki içimi huzur doldurur.
hatta gündüzümü bu ses doyurur.
fakat kalemim titrer,
korkarım bu heycanı bir daha avlayamam.
kutlarım. anlamı anlatımı ve de verdiği duygu ile fevkalede. usta kaleminiz daim olsun.
doğa cömerttir ama acımasızda bir sevda serüvenine zemin olduğu kadar bir hüzne derin yataklar açar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta