İstanbul’da henüz başlayan kış geceleri ve gündüzleri,
Kış mevsiminin sıcacık görünen fakat ısıtmayan güneşi.
O soğuk, bencil rüzgarlar ruhuma işleyince üşüyorum.
Sevginin sahibi kalbimi her an yeniden ısıtıyor.
Sen Kış Güneşi gibi kendine bile faydasız, benliği tanımsız kişi.
Ben soğuğa rağmen seçtiği yoldan vazgeçmeyen inatçı Kardelen Çiçeği.
Sen ki çok güzel ve sağlıklı bitkileri bile solduran iklimsin, ismin Kutup İklimi.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta