Bir gül misali çürümeye terkedilmiş,
Kim anlayabilir ki yaprağın yalnızlığını.
Güle ve rengine güzellik kattığını,
Samimiyetsiz kişi, yüzünde belirlemiş.
Parmaklarda dolanan utanç teri,
Yeşilliğin kokusunda patlayan heyecan,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta