Kırmızı Botlar
Çıplak ayakları ile,
Karları çiğniyor,
Hayalleri üşümüş çocuklar…
Hiç ayakkabıları olmamış ama,
Sevgilim yalan söylersem sana
Kopsun ve mahrum kalsın dilim
Seni seviyorum demek bahtiyarlığından
Sevgilim yalan yazarsam sana
Kurusun ve mahrum kalsın elim
Devamını Oku
Kopsun ve mahrum kalsın dilim
Seni seviyorum demek bahtiyarlığından
Sevgilim yalan yazarsam sana
Kurusun ve mahrum kalsın elim
Metrelerce kar
Kara lastik ve yün çorap
Akşam ayazı , donmuş ayaklar
Yinede yüzde tebessüm
Yaşanmış hikayelere tercüman olmuş
Yüreğinize sağlık... saygılarımla
Tekrar okumaya geldim.
Duyarlı yüreğine, güzel kalemine sevgiler gülçin hanım... Selamlar...
Ayakları üşüsün ama hayalleri üşümesin çocukların.
Şefkati büyüten gözleri acımasa keşke
Sevgiyle
Az ve öz anlamlı değerli bir şiirdi tebrikler hocam saygılar selamlarımı sunarım
Yürk sesiniz daim olsun efendim. Hayat, bazı insanlar açlık ve yokluk içinde yaşarken, bazı insanlar da ne giyecek ne de yiyecek beğenir. Kaderin cilvesi, kimi bir bot bulamaz giğmeye, kimi de yüzbinlerce lira verir bir çoraba reklam olsundiye. Kaleminiz daim olsun. Saygılar
Çocukluğumda ki hayallerim geldi aklıma, ne kadar saf, ne kadar masum hayallerimiz vardı, attığını vuran sapan, kötüleri her zaman döven kahraman, kızlar kırmızı pabuç, bizler de kundura .... Ne güzeldi o günler .... Tebrik ederim güzel bir şiir olmuş....
Zaman oldu sağlam bir kara lastiğin hayalini kurduk. Şimdi hayallerin botlarla süslü olması bile güzel. Tebrikler değerli üstade.
Gariplik ve yoksulluk çekmeyen bu halden anlamaz tok açın halinden anlamaz
Aç kalması lazım o durumu iyice kendisi de yaşarsa ancak anlaya bilir
Duyarlı gönül sesin var olsun gönlüne ve kalemine sağlık tebrikler saygılar
Her ne kadar Halk Ozanı kimliğim olsa da benim eğitimci bir kimliğimin olduğunu pek kimse bilmez...
Bot konusu kış ayları geldiği zaman veya yağışlı havalarda beni de etkilemiştir. Hele çocukların bazılarında olur bazılarında gerçekten olmaz, çocuktur bunlar ve hep birbirlerine gösteriş yapmaktan geri durmazlar...o an benim yaralandığım anlardır...olmayan çocukların yüzlerindeki hüznü asla unutamam ve yine iş aile birliği ve hayırseverlere düşer. Bizlerde ön ayak olur ve çocuklara renkli renkli o botları giydiririz....aslında rüyaları gerçeğe dönüştürdüğümüz anlardı....evet maziden bu güne bir şiir... bizlere neleri hatırlattı...
Yine önümüz kış ve yaklaştı ve geliyor... duyarlı olan yürekler, bütçesi iyi olan yurttaşlar gidin okulların aile birliğine ihtiyaçlara katkıda bulunun... hüzünlü çocukların birde sevindiği yüzlerinin güldüğü anları yaşayın....
Bir şiir beni nerelere götürdü...Yazan yüreğiniz ve kaleminiz dert görmesin Gülçin Hanım...
...Saygılar ve SELAMLAR.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta