Dalları kırık, boynunu bükmüş,
Kırmızı bir gül kanıyordu.
Nemrut’un volkanı sönmüş,
O, içten içe yanıyordu.
Van Gölü’ne gözlerini dikmiş,
Fırtınalı geçmişini anıyordu.
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
