Kirli Dünya Şiiri - Mehmet Yaş

Ekin, mısır, yulaf, yonca,
Irmak, dere.. Göl kirlenmiş!
Sebze, meyve, kızıl gonca,
Dal ucunda gül kirlenmiş!

Her gün artar bu kirlilik,
Sesler cılız, renkler silik..
Göz, beyin, kan, damar, ilik,
Yürek, ağız.. Dil kirlenmiş.

Tepki kuru kalabalık,
Etkin olan hep zorbalık..
Okyanus da yüzen balık,
Afrika da fil kirlenmiş

Derdi av değil avcının,
Trolcünün, gırgırcının
Eti yavan bıldırcın’ın,
Çulluk, ördek.. Çil kirlenmiş

Dumanının solunduğu,
Alevinin haz sunduğu,
Annemin giysi yunduğu,
Som ateş de kül kirlenmiş!

Kutuplar da Savana da,
Hava gök de, su vana’da,
Kara toprak bir yana da,
Kir çıkaran, kil kirlenmiş!

Kütle, kütle buzlar erir,
Ocaklarda tuzlar erir?
Kimyasından baz’lar erir,
Şarj ederken pil kirlenmiş.

Kir içinde her bir taraf,
Cezadan önce çıkar af! .
Mühür, kaşe, imza, paraf,
Zarf üstünde pul kirlenmiş!

Bu oyunda kimse utmaz,
Delik ozon hiç kül yutmaz..
Tartı bozuk, ölçü tutmaz,
Ton, metre, inç.. Mil kirlenmiş!

Gür ormanlar, karlı dağlar,
Mis gibi süt kokan yağlar..
Piknik yeri, bahçe, bağlar,
Köy, kasaba.. İl kirlenmiş

Herhangi bir dünya şehri,
Saçmıyor mu aynı zehri?
Kızıl Irmak, Tuna Nehri,
Ganj, Amazon, Nil kirlenmiş.

Madde, mana ve cisimler,
Düğün, dernek, merasimler..
Tanınmaz halde mevsimler,
Gün, hafta, ay.. Yıl kirlenmiş!

YAŞ der; Tanrım bizi af et!
Sel, zelzele, salgın, afet..
Münhasıran bu marifet,
Yarattığın kul kirlenmiş!

26.06.2009

Mehmet Yaş

Şair / Şarkı sözü yazarı

Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep: 0 530 512 73 76

mehmet_yas54hotmail.com