Kırlarda Bir Gün Şiiri - Sinan Bayram

Serin bir rüzgâr esti ovadan,
Buğdaylar eğildi yavaşça,
Bir kuş öttü çınarın dalından,
Sanki zaman durmuştu orada.

Çobanın kavalı duyuldu uzaktan,
Melodisiyle uyandı dağlar.
Koyunlar sessizce yayılırken,
Çiçekler açtı binbir renkten bağlar.

Toprağın kokusu sardı içimi,
Çıplak ayakla bastım çime.
Ne şehir vardı, ne dert yükü,
Sadece gökyüzü ve ben – içime içime.

Bir arı kondu menekşeye,
Bir su serpildi gönül ateşine.
Ah dedim, ne güzel şeymiş yaşamak,
Doğayla bir olmak, sessizce…

Sinan Bayram