Kutlu dostum güvercin, bir gün ölmeden Kanatlarının sertçe çarptığını bilmeden Uçmuş, gelmiş dostu kırlangıç otuna. Kırlangıç demiş, "Uçma öyle boşu boşuna."
"Ne yapayım?" demiş kırlangıca garip güvercin. "Dinle," demiş kırlangıç, kendinden oldukça emin.
"Üç öğüt vereceğim sana ve göktekilere;
Belki akıllanır da konar, eşlik eder yerdekine."
"Evet," demiş, "Dinliyorum," güvercin şişerek, Gözlerini dikmiş, heyecanla kendinden geçerek. Kırlangıç otu, mayıstaki bereket ve huşusuyla Başlamış üç öğüte sevgili dostuna.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta