Kırkayaksın Sen! Şiiri - Mustafa Bulan

Ne kadar çok anlatsam anlamazsın
Bu hurafelere inanırsın sen.
Yer çekimi derim kavrayamazsın
Şeyhler, gavslar uçmaz; uçurursun sen!

Şeyhi uçurup, görürsün göklerde(!)
Boş çuval dik durmaz, bak uçar yelde.
Eğer uçmak yoksa şu ezberinde
Bir şarlatan bulur, öğrenirsin sen(!)

Keramet deyip kandırırlar seni
Biat ettirip yönetirler seni
Aklını alıp bitirirler seni
Kokmuş ayaklara kapanırsın sen!

Hayatla ilgili sorgulamadan
İnandığın çok şey var; yalan dolan…
Bunlar kolay girer, çünkü boş kafan!
Yallanırken alttan kırkayaksın sen!

Olursa ayaklar baş, başlar ayak
Vallahi de herkes olur kırkayak(!)
Liyakat, ehliyet yok; torpil kıyak…
Her halta kader der, savunursun sen(!)

Kader der, suçu atarsın üstünden
Allah’ı suçlar, sallarsın ezberden
Sen her şeyi konuşursun gerinden
Her ayak sende var, dolanırsın sen!

İnsan doğmak var ya; kader elbette
İnsan olmak için gerek irade
Allah rolleri dağıtmaz özelde
Kader bilimsel yasa… görmezsin sen!

Çıkarın varsa gidersin her yoldan
Kolayca çark eder, çıkarsın yoldan
Hem zalime eğilirsin doğrudan
Münafıksın, sapkınsın, yaltaksın sen!

Kafan boştur, bak söylerim buradan
Eğlenirler seninle, çaktırmadan
Çokça paylaşırlar sosyal medyadan
Montaj resimlere bayılırsın sen!

Bulamoğlu boştur bazı kafalar
Pisliğe bulaşır bu kırkayaklar
Ne kadar anlatsan anlamaz bunlar
Fazla kafa yorma, usanırsın sen!

Pendik/18.09.2025