Kırk Benzerin” Şiiri - Mustafa Muho

Derler ki her insanın kırk benzeri olur,
Otuz dokuzunu susturdum,
Bir tek seni konuştum içimde.
Hepsi sana benzerdi,
Ama hiçbiri senin gibi canımı yakmadı.

Kime baksam çehreni aradım,
Gölge gibi düştü gözlerime yâr sanmak,
Bir dudağın eksikti onların hepsinde,
Bir susuşun,
Bir bakışın yıkamadı içimi.

Otuz dokuz yüz gördüm,
Hiçbiri senin gibi bakmadı bana.
Otuz dokuz ses duydum,
Hiçbiri adımı senin gibi boğulurken söylemedi.

Seni istiyorum.
Sana benzeyenleri değil,
Seni taklit edenleri değil,
Bire bir seni,
Yıkılmış halinle,
Sustuklarınla,
Yaralarımla yoğrulmuş seni.

Ben seni istiyorum,
Kırk benzerinle değil,
Tek gerçeğinle...
Ağlatan,
Kahreden,
Ama hep içimde kalan seninle.