Aferin ve maşallah, ne kadar da yakıştı,
Kalem tutacak bir el, taşı alıp fırlattı…
Sonra hiç yetinmedi, bağırdı küfür etti,
Vitrini parçaladı, Rab’bine lânet etti…
Bozuntuya vermedi, televizyonu açtı,
Şahsını izliyordu ki eli cama çarptı…
Küçük cam kırılınca, devleti hatırladı,
Milletini düşündü, hatasında pişmandı…
Ödemeliyim, dedi buna gücü yetmezdi,
Bu milletin her şeyi şahsından değerliydi…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.3.2014 02:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!