m.ö. bir yılda doğduğumu zannediyorum
gökkuşağının kayıp rengi cebimden çıktı
arkandan bakarken
anladım ki gizlice koymuşsun
mutlu olayım
hep güleyim diye
oysa benim dudaklarımın kilidi
senin dudaklarının kıvrımlarında saklıydı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Güzel ve anlam yüklü dizeler... kutlarım.
O sevgi pınarından sevgi fışkırırken hüzün kendiliğinden yok olur çünkü sevgi olan yerde hüzün olmaz fakat bazen hüzünde yanımızda gezer onu sevgimiz ile yok etmeliyiz çünkü sevgi pınarını güçlendiren umuttur ama sevgi umudu demekki o pınarı sevgi dolduracağız yüreğine kalemine sağlık ............
ne kadar mutluluk değil de hüzün kıvrımları çizilsede dudak kenarlarına gene de martılarımız var bize yoldaşlık yapan , yaşlı bir vapurla yaptığımız seferimizde. hep umut, hep yarın.
saygılar Ayten Karakaş, kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta