Oysa ne meyve tohumları vardı dallarımda...
Her gelen kırmaktan korktuğunu söyledi
Ama en çok kıran da onlar oldu.
O kadar kırıldım o kadar geriye sardım ki varoluşumu
Ne kök salabildim ne de meyve verebildim
Yaralarımı sarmaya çalışmaktan.
Tam iyileşip yüzümü güneşe döndüğümde ise
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
