Ömrümü kuşlara döktüm.
Döküldüm çatısından hayatın
Çıplak sözler akıttım, kısa öfkeler,
yalnızlıkların kırılan yüzlerinden
kayarak geldim...
Aklınıza çarparak çoğalan yalnızlığın
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta