Kırılan parçasıydı ömrümün, giderken yanımda götürdüğün
Ömrümün en amansız fırtınasıdır gidişin
Sarsılma inançlar içinde paramparça duran, çeliğin o mahzun hüznüdür
Suya kavuşma özlemidir, içimdeki ateşi söndürme isteği
Seni sevmekti ömrüme şekil veren, düzleten
Avuçlarındı gömüdüm, göğsündü mabedim
Tanrılardan bile gizledim
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta