Sokakların derdine mübtelayım
Utanıyorum üzerinde oynanan oyunlardan
Yürürken hep başım öne eğik
Yürek çarpıntıları başıma vuruyor
Zulüm cümbüşünü kuşandı yine bu akşam
Devriye attı derdimin üstünde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta